پالاماس، کوستس (۱۸۵۹ـ۱۹۴۳)

پالاماس، کوستِس (۱۸۵۹ـ۱۹۴۳)(Palamas, Kostes)

شاعر یونانی. با به‌کارگیری زبان محلی به‌منزلۀ زبان ادبی، به‌ویژه در شعر، زبان بومی یونانی را غنا بخشید. مجموعه اشعارش عبارت‌اند از ترانه‌های سرزمین پدری‌ام (۱۸۸۶)، زندگی تزلزل‌ناپذیر (۱۹۰۴)، ‌دوازده افسانۀ کولی‌ها (۱۹۰۷) و فلوت پادشاه (۱۹۱۰) که آگاهی اندیشمندانۀ او را در تاریخ بیان می‌کنند. پالاماس خیلی زود یتیم شد و کودکی را در میسولونگی (مسولانگیون) گذراند و در ۱۸۷۵ به دانشگاه آتن رفت. از ۱۸۸۶ چند دفتر شعر و نیز نقد ادبی و داستان کوتاه منتشر کرد. مخالف سرسخت تأثیرات خفقان‌آور دیدگاه کهنه‌گرای قرن ۱۹ بود. رهبر «جنبش مردمی» در آتن شناخته شد. با تلاش برای برقراری زبان عامیانه، شیوۀ اوزان شعر را دگرگون ساخت و سنت چندبعدی یونانی در شعر را عرضه کرد.