پاولسن، والدمار (۱۸۹۶ـ۱۹۴۲)

پاولْسِن، والدِمار (۱۸۹۶ـ۱۹۴۲)(Poulsen, Valdemar)

مهندس تلفن و مخترع تلگرافون، اهل دانمارک. تلگرافون نخستین دستگاه عملی ضبط و پخش صدا با استفاده از مواد مغناطیسی بود. این دستگاه گونۀ اولیۀ ضبط صوت به‌شمار می‌رود. پاولسن در کپنهاگ زاده شد. ابتدا به علوم علاقه‌مند شد و سپس در بسیاری از حوزه‌‌ها به مطالعه پرداخت، اما هرگز موفق به کسب مدرک تحصیلی نشد. در ۱۸۹۳، در مقام کمک‌مهندس به شرکت تلفن کپنهاگ پیوست. چیزی نگذشت که دستگاه تلگرافون را اختراع کرد که صدا را به‌شیوۀ مغناطیسی روی سیمی فولادی ضبط می‌کرد. در ۱۸۹۸، این دستگاه را به‌ثبت رساند و در نظر داشت دستگاهش را چنان تکمیل کند که بسیاری از کارهایی را صورت دهد که پاسخگوهای تلفنی امروزی صورت می‌دهند. پاولسن تلگرافون را در نمایشگاه جهانی پاریس (۱۹۰۰) به‌نمایش گذاشت. فرانسیس یوزف، امپراتور اتریش، نخستین شخصی بود که این دستگاه را در برابر عموم آزمایش کرد. چند کلمه‌ای که او در نمایشگاه و در برابر این دستگاه بر‌زبان آورد، نخستین مطالبی است که به‌شیوۀ مغناطیسی ضبط شده و تاکنون موجود است. تلگرافون در نمایشگاه توجه بسیاری را جلب کرد، اما پاولسن ناگزیر شد به امریکا برود تا برای تکمیل و تولید تجاری آن حامی مالی پیدا کند. او و شرکایش شرکت تلگرافون امریکا را در اسپرینگ‌فیلد، ماساچوست تأسیس کردند. دستگاه آن‌ها موفقیت تجاری اندکی کسب کرد، زیرا واسطۀ ضبط حجیم و گران‌قیمت، و کیفیت صدای ضبط‌شده نازل بود. با این همه، پاولسن راه را برای اختراعات بعدی هموار کرد که موفقیت‌های تجاری بیشتری کسب کردند. ایده‌های او سرانجام به‌صورت نوار ضبط مغناطیسی متجلی شد که اکنون در پاسخگوهای تلفنی و ضبط‌صوت‌ها به‌کار می‌رود. پاولسن در زمینۀ امواج رادیویی نیز تحقیق می‌کرد. در ۱۹۰۳، گونۀ رادیویی قوس آوازخوان را به‌ثبت رساند. قوس آوازخوان اصلی، که ویلیام دوبویس دادل، مهندس بریتانیایی، آن را اختراع کرده بود، امواج صوتی بی‌پایانی تولید می‌کرد. پاولسن دستگاه دودل را چنان تغییر داد که امواج رادیویی بی‌پایان تولید کند. دستگاه پاولسن از یک کاتُد مسی، به‌منزلۀ پایانۀ مثبت، و یک آنُد زغالی، به‌منزلۀ پایانۀ منفی، تشکیل می‌شد که در محیطی از گاز هیدروکربن نصب شده بودند و گاز تحت تأثیر میدان مغناطیسی بود. تلاش پاولسن برای ساخت این قوس آوازخوان سهم مهمی در پخش رادیویی موج بلند داشت.