پاندورا (اخترشناسی)
پانْدورا (اخترشناسی)(Pandora)
در اخترشناسی، قمر کوچک سیارۀ زحل، و چهارمین قمر شناخته‌شده از سمت این سیاره. تقریباً هر پانزده ساعت یک‌بار و در فاصلۀ تقریبی۱۴۲هزار کیلومتری بر گرد زحل مدار می‌پیماید. مدار آن دایره‌ای، و موازی با استوای زحل است. شکلی نامنظم دارد. قطر پهن‌ترین قسمت آن را ۱۱۴ کیلومتر، و قطر باریک‌ترین قسمت آن را ۶۲ کیلومتر برآورد کرده‌اند. چگالی پاندورا، مانند چگالی همسایه‌اش، پرومتئوس[۱]، نامعین، و احتمالاً بسیار کم است. این قمر نور خورشید را به خوبی بازمی‌تاباند، از این‌رو ممکن است از یخ متخلخل یا آمیزه‌‌ای از یخ و سنگ با حفره‌های بسیاری تشکیل شده باشد. پاندورا دو دهانۀ عظیم به‌پهنای تقریبی ۳۰ کیلومتر دارد، اما ویژگی‌های متمایزکنندۀ آن اندک‌اند. این قمر کوچک درون سامانۀ حلقه‌های زحل و دقیقاً بیرون از حلقۀ F مدار می‌پیماید. حلقه‌های زحل از ذرات یخ و غباری تشکیل شده‌اند که در صدها حلقۀ کوچک مجزا آرایش یافته‌اند. دانشمندان بر این باورند که نیروی گرانش پاندورا ذرات حلقۀ F را می‌کشد و «شبانی» می‌کند، یعنی مانع از پراکندگی آن‌ها می‌شود و نمی‌گذارد به‌صورت حلقۀ پهن‌تری درآیند. از این‌رو، پاندورا را قمر شبان[۲] می‌نامند. همچنین، ممکن است کشش گرانشی پاندورا و قمر نزدیک به آن، پرومتئوس، موجب رشته‌رشته شدن و پیچ‌خوردگی ظاهری حلقۀ F باشد. پاندورا به‌قدری کوچک است که نمی‌تواند جوی را در اطراف خود نگه دارد. در ۱۹۸۰، اندی کالینز[۳] و اعضای گروه تصویر فضاپیمای وُیجر[۴]، پاندورا را در تصویرهای دو کاوشگر وُیجر کشف کردند. نام این قمر از نام شخصیتی در اساطیر یونان گرفته شده است.