پارک ملی سرخ حصار
پارک ملّی سُرْخِ‌حِصار
واقع در شرق تهران. از آغاز تأسیس سلسلۀ قاجار، منطقۀ قرق و شکارگاه سلطنتی بود. قدیمی‌ترین منطقۀ حفاظت‌شدۀ جهان به‌شمار می‌آید. از ویژگی‌های زیست‌بوم استپی، بیشه‌ای، کوهستانی، دشتی و نیمه‌کویری برخوردار است، و جز دشت‌های منتهی‌الیه غربی آن، عموماً کوهستانی است. مساحت آن ۹۳۸۰ هکتار است و از بخش‌های سرخ‌حصار، گردنۀ همه‌سین، درۀ مدخانی، کفۀ قصر فیروزه، گردنۀ توتک، چشمۀ انجیرک، و چشمۀ سیاه چناری تشکیل شده است. منطقۀ حفاظت‌شدۀ جاجرود جزئی از آن به‌شمار می‌آید. مسگرآباد و افسریه در حاشیۀ آن قرار گرفته‌اند و از شرق به جادۀ هراز و تأسیسات نیروی هوایی خاتمه می‌یابد. رود سرخ‌حصار از میان آن می‌گذرد. به‌سبب مجاورت با پارک ملی خجیر، بررسی‌ها در مورد آن‌ها مشترکاً انجام می‌شود. از دهۀ ۱۳۴۰ش رفت‌و‌آمد دام در دالان بین آن دو ممنوع و در ۱۳۶۱ش پارک ملی اعلام شده است. در محدودۀ این دو پارک، ۳۲ روستای مسکونی وجود دارد. در جنوب غربی پارک ملی سرخ‌حصار قلعه‌ای معروف به زندان هارون‌الرشید متعلق به دورۀ آل بویه یا سلجوقیان قرار دارد. در قسمتی از پارک تأسیسات نظامی احداث شده و به‌سبب مجاورت با دره‌ای زیبا اهمیت گردشگاهی، ورزشی، کوهنوردی، صحرانوردی، ماهیگیری و شنا دارد. در پارک‌های ملی سرخ‌حصار و خجیر، ۷۴۰ گونه گیاهی شناسایی شده است. همچنین در این پارک حیواناتی ازجمله چرندگان وحشی، خزندگانی مانند انواع مارها و سوسمارها و لاک‌پشت بومی البرز و ۱۱۰ گونه پرندۀ بومی و مهاجر زندگی می‌کنند. در رودخانۀ جاجرود نُه گونه ماهی ازجمله قزل‌آلای رنگین‌کمان زیست می‌کنند. یک آمفی‌تئاتر و یک موزۀ تاریخ طبیعی گیاهان و جانوران، زمین بازی کودکان، زمین‌های مخصوص اردو و دوچرخه‌سواری امکانات تفریحی پارک سرخ‌حصار را تشکیل می‌دهند.