روضه خوانی
روضه‌خوانی
از انواع عزاداری و مجلسِ روایتِ سوگناک و ناله‌گونِ مصیبت‌های وارده بر امامانِ شیعه، به‌ویژه امام حسین (ع) و یارانِ او. روایتگرِ این گونه مجالس را روضه‌خوان گویند. تا پیش از حکومتِ صفویان، روضه و روضه‌خوانی به‌شکلِ امروزی رونق نداشت و اگر هم بود بدین شکل آشکار و از روی منبر نبود. کتابِ ملاحسین واعظ کاشفی، روضةالشهدا، نخستین کتاب در ذکر شهیدانِ شیعه بود و روضه‌ها از روی آن، و دیگر کتاب‌هایی چون طوفان‌البکاء جوهری، خوانده می‌شد. تقریباً همۀ مطالبی که روضه‌خوانان در مناسبت‌های مختلف روایت می‌کنند برگرفته از این کتاب‌هاست. روضه‌خوانی و ذکرِ مصیبت در سالگرد شهادتِ معصومین، مراسم یادبودِ خویشانِ درگذشته، و برخی دیگر از مناسبت‌های مذهبی برقرار می شود.