قراول
قَراول
اصطلاحی نظامی، مأخوذ از ترکی، به معنای نگهبان، دیدبان، مستحفظ و کشیک. این اصطلاح دست‌کم از عهد قاجار تا ۱۳۱۳ش به سربازی اطلاق می‌شد که وظیفه‌اش نگهبانی و کشیک در محلی معیّن بود. برج نگهبانی را قراول‌خانه می‌گفتند، که در مکان‌های بلند مشرف بر اطراف بنا می‌شد و قراولان در آن‌جا پاسداری می‌کردند. قراول می‌بایست در تمام مدت نگهبانی، در حالتِ ایستاده تفنگش را از خود دور نکند و در محل تعیین‌شده ثابت بماند. اصطلاح قراول بعد از ۱۳۱۳ جای خود را به نگهبان و کشیک داد. در کتابچه‌ای که با تصویب مقامات صلاحیت‌دار ارتش و با عنوان مجموعۀ وظیفه چاپ شده، شرح اقسام قراولان آمده است.