پیلسم
پیلْسَم
در شاهنامه، پهلوانی کینژاد از توران، برادر پیران و پسر ویسه. در توران و ایران جز رستم هماوردی نداشت. پیلسم با افراسیاب در کشتن سیاوش همداستان نبود و از او خواست که تا آمدن پیران کشتن سیاوش را به تأخیر اندازد، اما گرسیوز نظر او را رد کرد. پیلسم تا آخرین لحظه با سیاوش بود. هنگامی که افراسیاب پس از کشتهشدن سیاوش فرمان داد تا فرنگیس را بزنند تا فرزند بیفکند، پیلسم افسرده و خشمناک شد. سرانجام پیلسم، پس از کشتهشدن سرخه بهدست رستم، به خونخواهی او با دلاوران ایرانی درآویخت تا بهدست رستم کشته شد.