زواره
زَوارِه
در شاهنامۀ فردوسی، پسر زال و برادر رستم. در نبردهای رستم اغلب یاور او بود. پس از مرگ سیاوش وقتی راهنمای زواره او را به نخجیر سیاوش برد، از دیدن آن چنان افسرده شد که سوگند یاد کرد رستم را به گرفتن انتقام خون سیاوش برانگیزد. زواره در رهایی بیژن همراه رستم بود. او در نبرد رستم و اسفندیار، نوش‌آذر فرزند اسفندیار را کشت؛ که رستم از کار او در خشم شد. زواره به‌هنگام کشته‌شدن رستم نیز به‌همراه برادر بود. او به یکی از چاه‌هایی که شَغاد کنده بود افتاد و جان سپرد. فرامرز او را به‌اتفاقِ رستم از چاه برآورد و به‌خاک سپرد. بَلعَمی، بهمن را کشندۀ رستم و زَوارِه می‌داند.