چاقچور

چاقْچور

(یا: چاخچور؛ چاقشور) شلوار زنان ایرانی در دورۀ ناصرالدین‌شاه قاجار. شلوار یا دو لنگه، شلوار بسیار گشاد و بلند آستردار و دَم‌پا تنگ، به همراه جورابی متصل به آن بود که انگشتان پا را می‌پوشاند. وسط دو لنگۀ آن به‌طور مثلثی باز بود و با لیفه و بندی بلند در زیر شکم بسته می‌شد. گاه چاقچور را از دو لنگۀ جدا از هم می‌دوختند و حکم ساق‌پیچ داشت و آن را بالای زانو با دو بند محکم می‌کردند. نوع اخیر آن، همان چکمه‌های پارچه‌ای (چاقچور) بلند تا بالای زانوست که در دورۀ افشاریه و زندیه رواج داشت. چاقچور را روی شلیته و تنبان می‌پوشیدند و به‌سبب گشادی و چین‌داربودن آن، همۀ تنبان یا شلیته در آن جای می‌گرفت. چاقچورها به رنگ‌های بنفش، آبی، قرمز و چاقچور زنان سید سبز بود، اما چاقچور سیاه مجلل‌تر بود و از پارچه‌های ابریشمی و پنبه‌ای دوخته می‌شد.