زینب کبری
زینب کبری (مدینه ۵ـ۶۵ق)
دخت گرامی امام علی بن ابی‌طالب (ع) و فاطمه زهرا (س). در دوران حیات پیامبر اکرم (ص) در مدینه به‌دنیا آمد. با پسر عمش عبدالله بن جعفر ازدواج کرد و پنج فرزند به نام‌های علی، عون الاکبر، محمد، عباس و ام‌کلثوم به‌دنیا آورد. محمد و عون در کربلا به شهادت رسیدند. وی در واقعه کربلا به‌همراه برادر خود امام حسین (ع) حاضر بود و پس از آن، از کربلا تا شام و از آن‌جا تا مدینه سرپرستی و پرستاری اسرا را برعهده داشت و فداکاری‌ها و مصائب توان‌فرسایی را متحمل شد. افشاگری‌ها و سخنرانی‌های او در کوفه و به‌ویژه در مجلس یزید در شام، نشان از قوت بی‌نظیر ایمان، قدرت بیان و شجاعت وی دارد. مورخین او را به کمال خرد و علوّ منزلت ستوده و او را از زنان بزرگ تاریخ دانسته‌اند. نقش او در به‌ثمر رسیدن نهضت کربلا بسیار مؤثر بوده است. وفات او را در ۶۳ق و به روایتی ۶۵ق دانسته‌اند. دربارۀ مدفن آن حضرت ← آستانۀ زینب کبری.