یاجوج و ماجوج
یَأْجوج و مَأْجوج
(در تداول عامه: یأجوج‌مأجوج) موجوداتی بدشکل و بدقواره با قدی کوتاه و گوش‌هایی بزرگ. به نظر مي‌رسد که مراد از اينان اقوام وحشي شمال شرقي برّقديم بوده باشد که پيوسته به سوي جنوب يورش مي‌بردند. در روایات عامیانه آمده است اینان به‌هنگام خواب یکی از گوش‌های خود را زیرانداز و گوش دیگر را روانداز خود می‌کنند. در تورات از آن‌ها به جوج و مأجوج یاد شده است. چون اتباع این طایفه سر به شورش برداشتند، اسکندر ذوالقرنین سدی محکم در‌برابر آن‌ها ساخت. عرض دیوار را هفت‌هزار سال راه ذکر کرده‌اند و آورده‌اند که یأجوج و مأجوج برای عبور از این دیوار از سر شب تا به صبح شروع به لیسیدن آن می‌کنند و چندان می‌لیسند که صبحگاهان عرض دیوار به نازکی مویی می‌شود، اما همان دم یأجوج و مأجوج را خواب درمی‌رباید و دیوار دوباره به ضخامت روز پیش درمی‌آید. در قرآن مجید (سورۀ کهف، ۹۰ تا ۹۹) ضمن داستان ذوالقرنین نام یأجوج و مأجوج نیز آمده است. در پیش‌گویی آخرالزمان در کتاب مقدس در مکاشفۀ یوحنای رسول (۸:۲۰ ـ۱۰) نام آنان به‌عنوان دو امت فرمانبر شیطان آمده است. در متون جدیدتر، آنان نمایندگان سنتی کسانی به‌شمار می‌روند که مخالفان بندگان خدا هستند.