یخ زمینی
یَخِ زَمینی (land ice)
یخ حاصل از ورود کوه‌های یخی با منشأ یخچال‌های طبیعی به اقیانوس منجمد شمالی. در این اقیانوس سه نوع یخ یافت می‌شود: یخ زمینی، یخ رودخانه‌ای، و یخ دریایی. یخ زمینی به‌شکل کوه یخ وارد اقیانوس می‌شود. کوه یخ هنگامی تشکیل می‌شود که یخچال‌های طبیعی درهم می‌شکنند. در اقیانوس منجمد شمالی کوه‌های یخ عمدتاً در سواحل گرینلند پدید می‌آیند. انجماد آب شیرین و انتقال آن به اقیانوس از طریق رودخانه‌ها سبب انباشت یخ رودخانه‌ای در نواحی کوچکی از فلات قارۀ سیبری و امریکای شمالی می‌شود. یخ دریایی بر‌اثر انجماد آب دریا تولید می‌شود. فراوانی این نوع یخ در اقیانوس منجمد شمالی بیشتر از هر جای دیگر است. در فصل زمستان، کلاهک دایم یخ دریایی سطح کل اقیانوس را می‌پوشاند، مگر در نواحی واقع در شمال شرقی ایسلند و شمال شبه‌جزیرۀ اسکاندیناوی. در فصل تابستان، پوشش یخی منقبض می‌شود و نوارهای باریکی از آب نسبتاً آزاد را در اغلب سواحل سیبری، آلاسکا، و کانادا پدید می‌آورد. کلاهک یخی از یخ‌توده‌ای تشکیل می‌شود که عبارت است از قطعات یخی که روی هم انباشته و به‌صورت پشته‌هایی فشرده شده‌اند. ممکن است عمق این پشته‌ها از ۱۰ متر هم بیشتر باشد.