پورتر، جورج (۱۹۲۰ـ۲۰۰۲)
پورْتِر، جورْج (۱۹۲۰ـ۲۰۰۲)(Porter, George)
| جورج پورتر George Porter | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۲۰م |
| درگذشت | ۲۰۰۲م |
| ملیت | انگلیسی |
| تحصیلات و محل تحصیل | لیدز |
| شغل و تخصص اصلی | شیمی دان |
| لقب | بارون پورتر لادنهام |
| گروه مقاله | شیمی و بیوشیمی |
| جوایز و افتخارات | جایزه نوبل شیمی (۱۹۶۷) |
(بارون پورترِ لادنهام[۱]) شیمی‌دان انگلیسی. با رونالد نوریش[۲]، جایزه نوبل شیمی ۱۹۶۷ را به‌سبب توسعۀ تکنیکی دریافت کردند که در آن از فلاش‌هایی با انرژی بالای نور برای انجام واکنش‌های شیمیایی سریع استفاده می‌شود. در ۱۹۷۲ به مقام شهسواری رسید و در ۱۹۹۰ بارون شد. در استین‌فورت[۳] یورکشر[۴] زاده شد و در لیدز درس خواند. پس از جنگ جهانی دوم، تحقیقاتی را در کیمبریج، و زیر نظر نوریش صورت داد. از ۱۹۵۵ تا ۱۹۶۶، در شفیلد[۵] استاد بود. از ۱۹۶۶ تا ۱۹۸۵، مدیر مؤسسۀ رویال[۶] و از ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۰، رئیس این مؤسسه بود. در دهه ۱۹۶۰، برنامه‌های زیادی در تلویزیون انگلستان اجرا کرد. او برای مطالعۀ گونه‌های گذرا[۷] در واکنش شیمیایی، خصوصاً رادیکال‌های آزاد[۸] و حالت‌های برانگیختۀ[۹] مولکول‌ها، شروع به استفاده از فلاش‌های نوری سریع کرد. در ۱۹۵۰، ماهیت موادی را کشف کرد که فقط کمتر از یک میکروثانیه پایدارند. تا ۱۹۷۵، این محدودۀ زمانی را با استفاده از پرتوهای لیزری[۱۰] به یک پیکوثانیه (۱۰-۱۲s) کاهش داد. تحقیقات اولیۀ او در زمینۀ واکنش‌های مشتمل بر گازها، عمدتاً واکنش‌های زنجیری[۱۱] و واکنش‌های احتراقی[۱۲] بود، اما بعدها این تکنیک را در محلول‌ها نیز به‌کار گرفت و فرآیندهایی را مطالعه کرد که در نانوثانیۀ اول فتوسنتز در گیاهان صورت می‌گیرند. همچنین، روشی برای پایدارسازی رادیکال‌های آزاد ابداع کرد که مبتنی بر گیرانداختن آن‌ها در ساختمان مایعی فوق سردشده، مثلاً شیشه، بود. این روش جداسازی ماتریسی[۱۳] نام گرفت.