شاهد صادق
شاهد صادق
کتابی چنددانشی به فارسی تألیف صادق اصفهانی، معروف به مینا. این کتاب در ۱۰۵۴ـ۱۰۵۸ق، در روزگار شاه‌شجاع بهادر، پسر شاه‌جهان گورکانی، در اکبرآباد هند، در یک مقدمه و پنج باب، هر باب در چند فصل و یک خاتمه در موضوعات متنوع تألیف یافته است. ازجمله موضوع‌های آن خداوندی و پیامبری و ایمان و اسلام، ریاست و سلطنت و حکومت و آداب آن، عقل و علم، عشق و محبت، عالم و زمان و عناصر و تاریخ و جغرافیا و فصل پنجاه‌ویکم که نقشه و فهرست الفبایی مکان‌هاست. خاتمۀ کتاب نیز در ۱۰۷ فصل به ضبط نام‌ها پرداخته است. فصل هفتاد‌و‌نهم از باب سوم این کتاب که در آن به رویدادهای پس از ۱۰۴۰ق در هند و شخصیت‌های آن دوره پرداخته می‌شود، اهمیت فراوان دارد. نیمۀ دوم این فصل را اقبال آشتیانی در مجلۀ یادگار چاپ کرده است. خاتمۀ شاهد صادق به تصحیح میرهاشم محدث منتشر شده است (۱۳۷۶ش).