شبستری، شیخ محمود (شبستر ۶۸۷ـ۷۲۰ ق)
شَبِستری، شیخ محمود (شبستر ۶۸۷ـ۷۲۰ق)
| شیخ محمود شَبِستری | |
|---|---|
| زادروز |
شبستر 687ق |
| درگذشت | 720ق |
| محل زندگی | خراسان قدیم |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | عارف |
| شغل و تخصص های دیگر | شاعر |
| آثار | گلشن راز |
| گروه مقاله | عرفان |
عارف و شاعر نامی ایرانی. علوم رسمی را به‌کمال تحصیل کرد و در معرفت به شیخ بهاءالدین یعقوب تبریزی پیوست و تربیت از دست او گرفت. از شیخ امین‌الدین بلیانی هم در مقام استاد خود نام برده است. گویا سفری نیز به کرمان داشته و در آن‌جا تأهّل اختیار کرده بود. به مصر و شام و حجاز هم سفر کرده است. آثار چندی از او به‌جا مانده که مثنوی گلشن راز با دو تحریر مقدماتی و نهایی نام‌بردارترین آن‌هاست. این منظومه بارها شرح شده است. سعادت‌نامه؛ رسالۀ حق‌الیقین؛ مرآت‌المحققین و شاهنامه از دیگر آثار اوست. شیخ عبدالله شبستری‌زاده، دانشمندی که در قرن ۱۰ق در سمرقند می‌زیست و معطرعلی‌شاه کرمانی و سلسلۀ خواجگان آن شهر را از اخلاف او دانسته‌اند.