مجدالملک بلاسانی، ابوالفضل اسعد ( ـ۴۹۲)
مَجْدُالْمُلک بَلاسانی، ابوالفضل اَسْعَد ( ـ۴۹۲)
(یا: مجدالملک قمی) دولتمرد ایرانی. از مردم بلاسان یا براوستان از روستاهای قم بود. نخست در دیوان استیفا، سمت مستوفی کل دستگاه ملک‌شاه سلجوقی به او سپرده شد. وی در توطئه برخی از کارکنان دیوانی چون تاج‌الملک قمی در ساقط‌کردن خواجه نظام‌الملک شرکت داشت. پس از درگذشت سلطان و قتل تاج‌الملک در اصفهان به‌سر برد. چون مؤید‌الملک به وزارت بَرْکیارُق رسید، مجدالملک در برانداختن او با زبیده خاتون، مادر بَرکیارُق، هم‌داستان شد تا سرانجام سلطان در ۴۸۴ق، مؤید‌الملک را از وزارت برداشت و برادرش، فخر‌الملک، را به جای او نشاند. در وزارت دو سالۀ فخر‌الملک، کارها در دست مجدالملک و او در این ایام وزیر زبیده خاتون و رئیس دیوان استیفا بود. در ۴۹۰ق، مجدالملک به وزارت رسید و تا شوّال ۴۹۲ق که به‌دست امرای بَرْکیارُق کشته شد به همدستی زبیده خاتون بر همۀ کارهای مملکتی مستولی بود. مجدالملک از مستوفیان و وزرای کاردان دولت سلجوقی بود و به داشتن فضل و دوستی با فضلا و شعرا ممتاز و پیرو مذهب شیعه بود. برای مَشاهد ائمۀ اطهار (ع) در بقیع و کاظمین و نیز حضرت عبدالعظیم (ع) در ری بارگاه ساخت. پیکرش را پس از قتلش در جوار بارگاه امام حسین (ع) به خاک سپردند. امیر معزی در سه قصیده و یک ترکیب بند مجدالملک را ستوده است. ابوطاهر خاتونی قطعه‌ای دربارۀ مجدالملک سروده است.