مجوز

مُجَوّز (licence)

(یا: پروانه، جواز، تصدیق) مدرکی که دولت یا سایر مراجع مجاز صادر می‌کند و به دارندۀ آن اجازۀ انجام کاری را می‌دهد که در غیاب چنین مجوزی ممنوع است. هدف از صدور مجوز تسهیل نگهداری صحیح سوابق، رعایت نظم و نیز تحصیل درآمد است. نمونه‌های آن عبارت‌اند از مجوزهای لازم برای ازدواج، رانندگی، نگهداری اسلحه یا فروش تولیدات الکلی. این اصطلاح دربارۀ اجازۀ شخصی (کتبی یا غیرکتبی) برای استفاده از املاک خصوصی نیز به‌کار می‌رود. نمونۀ مجوز قراردادی، اعطای اجازۀ استفاده از ملک غیر برای اجرای برنامه‌های عمومی و سرگرم کننده است.