طغرل بن محمد بن ملکشاه
طُغْرُل بن محمّد بنِ مَلِکْشاه (۵۰۳ـ همدان ۵۲۹ق)
(مشهور به: رکن‌الدین ابوطالب و معروف به: طغرل ثانی) پادشاه سلجوقی عراق (حک: ۵۲۶ـ۵۲۹ق). در اواخر سلطنت برادرش محمود سلجوقی، در دربار سلطان سنجر به‌سر می‌برد. سنجر برخلاف وصیت محمود که فرزند خود داوود را به ولیعهدی برگزید، برادرش مسعود را به پادشاهی عراق و متصرفات دیگر او انتخاب کرد. طغرل برای ضبط متصرفات خویش به عراق رفت و جنگ‌های متعددی با برادر بزرگترش مسعود کرد. در این جنگ‌ها گاهی فتح با مسعود و گاهی با طغرل بود، که سرانجام وی، با کمک سلطان سنجر، حکومت عراق را در دست گرفت (۹۲۶ق)، اما فقط سه سال سلطنت کرد. او را مردی نیکوکار، خردمند و دادگر خوانده‌اند.