مستوفی، عبدالله (تهران ۱۲۵۵ـ۱۳۲۹ش)
مُستوفی، عبدالله (تهران ۱۲۵۵ـ۱۳۲۹ش)
رجل سیاسی اداریِ اواخر عهد قاجار در ایران. پدرش از مستوفیان دورۀ ناصرالدین‌شاه بود. عبدالله مستوفی به درستکاری و شهامت در امور اداری شهرت داشت. در صدارت عبدالمجید میرزا عین‌الدوله، رئیس نان تهران بود اما مشکلات و فشارهای برخی افراد ازجمله صدر اعظم متنفّذ سبب شد تا استعفا دهد. در سلطنت رضاشاه پهلوی، مدتی استاندار آذربایجان شد، امّا در آن‌جا هم با سرلشکر شاه‌بختی، فرماندۀ لشکر آذربایجان که در امور استان مداخله می‌کرد، برخوردهای تندی داشت و درنتیجه هر دو از سوی رضاشاه برکنار و به تهران فرا خوانده شدند. مستوفی پس از بازگشت به تهران به ریاست ادارۀ کل ثبت اسناد و املاک منصوب شد، و به مبارزه با فساد و رشوه و سوء استفاده‌های مالی و اداری پرداخت و وضع مناسبی بر ثبت اسناد و املاک حاکم کرد. وی سه جلد کتاب به‌نام شرح زندگی من یا اوضاع اداری و اجتماعی دورۀ قاجاریه نوشته است، که از منابع درجه اول آن دوره محسوب می‌شود. مستوفی در این کتاب با نثری بسیار شیوا و شیرین، چگونگی دولت، ادارۀ کشور، سرجُنبانان اداری، طرز زندگی و اوضاع اجتماعی مردم روزگار خود را به رشتۀ تحریر درآورده است. عمده شهرت وی به‌سبب تألیف این کتاب جذاب و خواندنی است.