مشعل
مَشْعَل (facula)
در اخترشناسی، ساختارهایِ دانه‌ایِ درخشان در رویۀ خورشید. اندکی گرم‌تر یا سردتر از نورسپهرِ اطراف‌اند. هر لَکِ خورشیدی معمولاً یک مشعلِ وابسته دارد؛ با این حال ممکن است موجودیتی مستقل از لک‌ها داشته باشد. مشعل‌ها در نزدیکیِ لبه یا کنارۀ ظاهریِ خورشید معمولاً سفید و درخشان‌اند، زیرا در آن‌جا، پس‌زمینۀ نورسپهری نسبت به نواحیِ مرکزِ قرصِ خورشید فروغ کمتری دارد. دنبالۀ مشعل‌ها تا فام‌سپهر اوج می‌گیرند و در خورطیف‌نگاشت‌هایی که در طولِ موج‌هایِ هیدروژن یا بخارِ یونیدۀ کلسیم برداشته شده‌اند، در سراسرِ قرص دیده می‌شوند. وقتی مشعل‌ها را دور از قرص می‌بینند، به آن‌ها مشعلِ فام‌سپهری یا پلاژ می‌گویند.