مغنی المحتاج
مُغنی‌المُحتاج
(یا: مُغنی‌المحتاج الی معرفة‌المعانی الالفاظ‌المنهاج) تألیف شمس‌الدین محمد بن احمد معروف به خطیب شربینی، در ۹۷۲ق، کتابی به عربی، در فقه شافعی. یک دوره از فقه استدلالی شافعی و شرحی بر منهاج‌الطالبین ابوزکریا محیی‌الدین نَووی است. این اثر شرح مَزْجی است و مؤلف فقط در مواردی که نیازمند توضیح بوده، توضیحاتی بر متن افزوده است. مؤلف گرچه به‌سبب اهمیت کتاب‌المنهاج خود را ناتوان از شرح آن می‌پنداشت، اما چون شرح او بر التنبیه ابواسحاق شیرازی مورد توجه قرار گرفت، به درخواست برخی شاگردانش آن را شرح کرد، که البته از شروح معتبر آن به‌شمار می‌آید. به سخن مؤلف، او کوشیده است این شرح نه طولانی و نه مختصر، بلکه میانه باشد و ذکر دلایل همراه با استدلال منطقی بر مسائل را نیز از نظر دور نداشته است. این اثر در ۴ جلد به‌چاپ رسیده است (۱۳۷۷ق).