مسجد جامع (ورزنه)
مسجد جامع (وَرْزَنِه)
از بناهای دورۀ تیموری. بانی مسجد، محمود بن مظفر ورزَنه‌ای ملقب به عماد، از رجال مشهور دورۀ شاهرخ تیموری، و معمار سازندۀ آن، حیدر بن حسین بنّاء اصفهانی است. این بنا در دورۀ صفوی به امر محمد شفیع ورزنه، وزیر یزد، و توسط محمدصادقِ معمار مرمت شد. مسجد جامع ورزنه مسجدی دو ایوانی با صحن کوچک مستطیل‌شکل است، و گنبدخانه‌ای با گنبد دوپوش در پشت ایوانِ قِبلی آن قرار دارد. مناره‌ای قطور و آجری در شمال شرقی مسجد واقع است، که کارشناسان، آن را از آثار دورۀ سلجوقی برمی‌شمارند. صحن مسجد، نمای آجری ساده دارد. سردر بنا تزیینات نفیس کاشی معرق داشته، که بخشی از آن‌ها فروریخته و، احتمالاً در دورۀ صفوی، کاشی‌کاری معقّلی جای آن‌ها را گرفته است.