میرمصور بدخشانی
میرمُصَوَّرِ بَدَخْشانی (ح ۸۸۰ـ ح ۹۶۰ق)
نگارگر ایرانی. از بنیاد‌گذاران مکتب دوم تبریز بود، و در دربار شاه طهماسب صفوی هنرآفرینی می‌کرد. نزد کمال‌الدین بهزاد هنر آموخت، و هم‌آورد و همکار استادانی همچون آقا میرک و سلطان محمد بود. همایون شاه، پس از اقامت در ایران، او را به هندوستان فراخواند، اما میرمصور به‌سبب کبر سن، نتوانست دعوت او را اجابت کند، و فرزند و شاگردش میرسیّدعلی، به‌همراه عبدالصمد و عده‌ای دیگر به هند رفتند و در همان‌‌جا اقامت گزیدند. در شبیه‌سازی، چهره‌پردازی و نمایش مجالس پرزینت و پرازدحام و مجلل مهارت داشت. خط ثلث و رقاع و نستعلیق را خوش می‌نوشت. میرمصور در مصورساختن برخی نمونه‌های ارزندۀ شاهنامۀ طهماسبی مشارکت داشت. ازجمله آثار برجامانده از او عبارت‌اند از سرخان‌بیک سفره‌چی (کتابخانۀ بریتانیا)، تصویر میرمصور به قلم خویش (مجموعۀ گیومه، پاریس)، کابوس‌دیدن ضحاک، و فردوسی در مقابل سلطان محمود غزنوی (شاهنامۀ طهماسبی).