نوری المالکی
نوری المالکی (ابوقراق ۱۹۵۰)
نخست‌وزیر عراق (از ۲۰۰۶) در رشتۀ ادبیات عرب از دانشگاه بغداد دانشنامۀ فوق لیسانس گرفت و مدتی در ادارۀ آموزش و پرورش مشغول به‌کار شد. فعالیت‌های سیاسی و حزبی خود را با پیوستن به حزب الدعوه، در اواخر ۱۹۶۰، آغاز کرد. درپی این‌گونه فعالیت‌ها توسط رژیم صدام به تبعید محکوم شد (۱۹۸۰)، مدتی در ایران زندگی کرد و سپس به سوریه رفت و در آن‌جا رهبری یک شاخۀ نظامی از حزب جهاد را برعهده گرفت. همچنین در این زمان به عضویت ائتلافی از مخالفان رژیم بعثی در دمشق درآمد. پس از سقوط رژیم بعث در اوایل ۲۰۰۳، المالکی به عراق بازگشت و به همکاری با دولت موقت عراق پرداخت. پس انتخابات پارلمانی در دسامبر ۲۰۰۵ که همراه با پیروزی ائتلاف چندحزبی عراقِ یکپارچه بود، ابراهیم الجعفری به نخست‌وزیری رسید؛ اما با انتقاداتی که بر او وارد شد، در ۲۲ آوریل ۲۰۰۶ نوری المالکی توسط جلال طالبانی، رئیس‌جمهور، و تصويب مجلس به نخست‌وزیری عراق برگزیده شد. وي بار ديگر در ۲۰۱۰ به نخست‌وزيري انتخاب گرديد. دولت وی همواره با توطئه‌ها و کارشکنی‌های گوناگون تهدید شده است.