کاشغر

کاشْغَر

کاشغر
نام فارسی	کاشغر
نام های دیگر	کاشی
کشور	چین
ایالت	سین کیانگ اویغور
موقعیت	بخش غربی حوضه تاریم
جمعیت	۲,۴۲۶,۰۰۰ نفر (۱۹۹۴)

(یا: کاشی) شهری در ناحیۀ خودمختار سین‌کیانگ اویغور چین با ۲,۴۲۶,۰۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۴). کاشغر در دورترین بخش غربی حوضۀ تاریم در واحه‌ای حاصل‌خیز از رسوبات لُسی (خاک‌هایی که توسط باد رسوب‌گذاری شده) قرار دارد. رود کاشغر و چندین چاه این واحه را آبیاری می‌کنند. این شهر مرکز تجاری و کانون فرهنگی مسلمانان سین‌کیانگ و پایانۀ چینی بزرگراه قراقورم است و دادوستد بازرگانی با کشورهای آسیای مرکزی از طریق آن صورت می‌گیرد. کاشغر به دو بخش کهنه‌شهر (شهر قدیمی) و ینگی‌شهر (شهر جدید) تقسیم می‌شود. ساکنین آن امروزه اغلب از نژاد اویغورند. کاشغر از مراکز آیین مانوی بود. این شهر در دورۀ سلسلۀ هان (۲۰پ‌م تا ۲۲۱م) تحت حکومت چینی‌ها درآمد. در سال‌های ۷۵۰ـ۸۴۰پ‌م ترکان اویغور بر آن‌جا چیره شدند. در ۱۲۰۹ چنگیزخان مغول ناحیۀ کاشغر را به قلمرو خود ملحق کرد. مارکوپولو در ۱۲۷۵ از کاشغر دیدار کرد. بعدها کاشغر به دست امرای سلسلۀ دوغلات (دوقلات)، از قبایل مغول افتاد. آخرین امیر سلسله، ابوبکر میرزا تا ۱۵۱۴م (۹۲۰ق) در آن شهر فرمانروایی داشت. او بنیانگذار شهر جدید کاشغر است. چینی‌ها در ۱۷۵۵م کاشغر را فتح و به چین ملحق کردند.