کبرویه
کُبْرَوِیّه
یکی از چهارده فرقۀ منشعب از سلسلۀ معروفیه، منسوب به نجم‌الدین کبری. نجم‌الدین در‌شمار بزرگ‌ترین عارفان متقدّم است و شمار زیادی از مشایخ تربیت از دست او گرفته‌اند. مشایخ‌نامۀ این سلسله چنین است: ۱. نجم‌الدین کبری؛ ۲. عمار بن یاسر بدلیسی؛ ۳. ابوالنجیب سهروردی؛ ۴. احمد غزالی؛ ۵. ابوبکر نسّاج؛ ۶. ابوالقاسم گرکانی؛ ۷. ابوعثمان مغربی؛ ۸. ابوعلی کاتب؛ ۹. ابوعلی رودباری؛ ۱۰. جنید بغدادی؛ ۱۱. سَرّی سقطی؛ ۱۲. معروف کرخی. پس از نجم‌الدین، بهاء‌الدین ولد (پدر مولوی)، سعدالدین حَمّویی و نجم‌الدین رازی، در انتشار آراء این سلسله کوشیدند، هرچند به‌سرعت انشعاباتی، همچون مولویه، در آن پدید آمد و اساساً آن را در‌شمار سلسلۀ منقرض‌شده قرار داد. شماری از آثار خرد و کلان، که همه در‌شمار عالی‌ترین نگاشته‌های حوزۀ تصّوف هستند، از قلم صوفیان این سلسله پدید آمده‌اند. رسالة الی الخائف‌الهائم من لومةاللائم، الاصول‌العشرة و آداب‌الصوفیه هر سه از خود نجم‌الدین، المصباح فی‌التصّوف از سعدالدین و مرصادالعباد از نجم رازی، در‌شمار این آثارند که تاحدودی معرّف خصایص این طریقت‌اند.