کلو اسفندیار
کُلو اِسفندیار ( ـ۷۴۹/۷۴۸ق)
چهارمین امیر سربداری (حک: ۷۴۷ـ۷۴۸/۷۴۹). پس از کشتهشدن آی تیمور، امیر سربداران شد. چون سربداران از خواجه شمس‌الدین علی خواستند که حکومت را به‌دست گیرد و او که مدعی درویشی بود پیشنهاد آنان را نپذیرفت، سربداران به اندرز وی، کلو (به‌معنای مهتر و کلانتر) اسفندیار، یکی از خدمتکاران امیرمسعود سربدار، را به امیری خود برگزیدند. خواجه شمس‌الدین گفته بود که او با درویشان مدارا خواهد کرد. حکومت کلواسفندیار چندان دوام نیاورد و خود او را گروهی از سربداران کشتند. گرچه او را متهم کردند که به مردم فرومایه میدان داده و حقوق سپاهیان را نپرداخته است، بعضی کشتهشدن او را نتیجۀ تحریکات خواجه شمس‌الدین علی دانسته‌اند که خواهان زمامداری بود. ولی به ظاهر آن را نپذیرفت. کلواسفندیار از پیشه‌وران و تودۀ مردم بود، از این‌رو، او را مردی دون و بی‌اصل توصیف کرده‌اند که راه تکبر پیش گرفت و رفتاری ناخوشایند داشت.