پروستات برداری
پروسْتات‌بَرداری (prostatectomy)
برداشتن غدۀ پروستات[۱] با عمل جراحی. در بسیاری از مردان بالای ۶۰ سال، غدۀ پروستات بزرگ و باعث بسته‌شدن پیشابراه[۲] می‌شود. با تجمع ادرار، مثانه متورم می‌شود و احتمال ابتلای فرد به عفونت دستگاه ادراری افزایش می‌یابد. بهترین درمان برداشتن پروستات از راه پیشابراه[۳] است. در این روش، نوعی آندوسکوپ[۴] مخصوص را وارد پیشابراه میکنند و بافت پروستات را با استفاده از حرارت (دیاترمی[۵]) می‌سوزانند. امروزه این عمل تا حد زیادی جانشین عملِ بازِ برداشتن پروستات شده است. در روش باز، غدۀ پروستات را از راه برشی در جدار شکم برمی‌داشتند. در ۱۹۹۵، نوعی دستگاه لیزری آزمایش شد که با آن، میله‌ای را با عبور‌دادن از دیوارۀ پیشابراه وارد بافت‌های پروستات میکنند. این وسیله نسبت به میلۀ الکتریکی فعلی حجم بیشتری از بافت پروستات را برمی‌دارد. به‌علاوه، یاخته‌های مرده در بدن باقی می‌مانند، نه درون پیشابراه. درنتیجه، با این روش احتمال عفونت هم کاهش می‌یابد.