بوتا، ماریو (۱۹۴۳)
بوتا، ماریو (۱۹۴۳)(Botta, Mario)
معمار سوئیسی. بیشتر کارهایش را در سوئیس اجرا کرده است. به‌سبب طرح‌های بدیعش که تلفیقی ماهرانه از مدرنیسم و سنّت‌های منطقه‌ای است، به شهرتی بین‌المللی دست یافت. بوتا کار خود را با طراحی خانه‌های شخصی آغاز کرد که غالباً حس پرتوانِ نظم، صراحت، حساسیت به محیط طبیعی، و سنّت‌های معماری محلی، مشخصۀ آن‌هاست. از نخستین طرح‌های موفق او که مقیاسی بزرگ‌تر داشت، مدرسه‌ای در موربیوی سفلی[۱] در سوئیس بود؛ در این طرح فُرم‌های کاملاً انتزاعی[۲]، با فضای کاریِ راحت و کارآمد به‌خوبی تلفیق شده‌اند. به‌تدریج در آثارش از طرح‌های پیچیده، نامتقارن و جسورانه، عناصر موربِ مؤکد، و رنگ‌های تند استفاده کرد. بوتا در مندریزیو[۳]، استان تریسیو[۴]، در نزدیکی مرز ایتالیا، به‌دنیا آمد. ترسیم فنی را در لوگانو[۵] آموخت، سپس در میلان، و پس از آن در دانشگاه ونیز[۶] معماری خواند. مدت کوتاهی با لوکوربوزیه[۷]، معمار فرانسوی، کار کرد (۱۹۶۵) و سپس به همکاری با لوئی کان[۸]، معمار امریکایی، پرداخت (۱۹۶۹). بوتا که مشهورتر شده بود، کارهای بزرگ‌تری را سفارش گرفت؛ پروژه‌هایی که به او امکان می‌داد دربرابر محیط‌های شهریِ توسعه‌یافته، واکنش نشان دهد. رابطۀ ساختمان با محیط خاص ـ طبیعی یا انسان‌ساخت، از دل‌مشغولی‌های عمدۀ اوست. ازجمله کارهایش ساختمان سرپرستی[۹] استاتس‌بانک[۱۰] در فریبور[۱۱]، سوئیس (۱۹۷۷ـ۱۹۷۹)؛ دفترهای بانک گوتارد[۱۲] در لوگانو، سوئیس (۱۹۸۲)؛ کلیسای جامع اِوری[۱۳] در فرانسه (۱۹۸۸ـ۱۹۹۴)؛ و موزۀ هنر[۱۴] در توکیو[۱۵] (۱۹۹۰) در‌خور ذکرند. کاسا روتاندا[۱۶] در استابیو[۱۷] (۱۹۸۰) تحسین‌برانگیزترین کار اوست ـ استوانه‌ای آجری با روزنه‌های وسیع عمودی و افقی.