بون، انایرین (۱۸۹۷ـ۱۹۶۰)
بِوَن، اِنایْرین (۱۸۹۷ـ۱۹۶۰)(Bevan, Aneurin)
سیاستمدار انگلیسی از حزب کارگر. پسر یک معدنچی ویلزی بود و خودش نیز در ۱۳سالگی در معدن کار می‌کرد. نمایندۀ اِبو وال[۱] در پارلمان[۲] بود (۱۹۲۹ـ۱۹۶۰). هنگام تصدی وزارت بهداری (۱۹۴۵ـ۱۹۵۱) بیمۀ خدمات درمانی[۳] را راه‌اندازی کرد. از ژانویه تا آوریل ۱۹۵۱ وزیر کار بود؛ در این تاریخ (به همراه هارولد ویلسون[۴]) به‌سبب مطرح‌شدن اتهاماتی علیه سازمان مزبور استعفا کرد و رهبری جناحی از طرفدارانش را علیه دولت برعهده گرفت. در ۱۹۵۶ سخنگوی اصلی حزب کارگر[۵] در مسائل خارجی و در ۱۹۵۹ قائم‌مقام حزب شد. خطیبی زبردست بود.