پیمان ایدو

پیمان ایدو (Edo, Treaty of)

موافقت‌نامۀ ۱۸۵۸ بین ژاپن و امریکا، که امتیازهای تجاری و دیپلماتیک به امریکا اعطا کرد. پیمان‌های مشابهی در همان سال با انگلستان، روسیه، هلند، و فرانسه امضا شد. چون شرایط قرارداد به ضرر ژاپن بود، قراردادهای ۱۸۵۸ ازجملۀ «پیمان‌های نابرابر» تلقی شدند و در دهۀ ۱۸۹۰ دربارۀ آن‌ها تجدیدنظر شد. براساس این پیمان‌ها، اتباع خارجی در ژاپن تابع حوزۀ قضایی این کشور نبودند و در صورت ارتکاب جرم باید در دادگاه‌های کنسولی قدرت طرف قرارداد محاکمه می‌شدند. بر‌طبق این پیمان‌ها، بندرهای ژاپن (ناگازاکی، یوکوهاما، هاکوداته از ۱۸۵۹، نیگاتا از ۱۸۶۰، و کوئه از۱۸۶۳) باز شدند و اختیار ژاپن در وضع نرخ‌های تعرفه محدود شد. ژاپن از این شرایط ناراضی بود و در اواخر قرن ۱۹ تلاش‌هایی برای بازنگری در آن‌ها صورت گرفت. مقررات حق قضاوت کنسولی در ۱۸۹۹ و محدودیت‌های تعرفه در ۱۹۱۱ لغو شدند.