بیکو، استیو (۱۹۴۶ـ۱۹۷۷)
بیکو، استیو (۱۹۴۶ـ۱۹۷۷)(Biko, Steve)
(نام اصلی: بنتو استیون بیکو[۱]) رهبر حقوق مدنی افریقای جنوبی، از مخالفان فعال تبعیض‌نژادی[۲] بود که در سپتامبر ۱۹۷۷ دستگیر شد و شش سال بعد در بازداشت درگذشت. مرگ او در زندان پلیس افریقای جنوبی سبب شد تا نماد جنبش ضدتبعیض‌نژادی شود. در اواخر دهۀ ۱۹۸۰ علی‌رغم تحقیقی که به‌عمل آمد، مسبب مرگ او معلوم نشد. در ژانویۀ ۱۹۹۷، پنج عضو سابق پلیس امنیتی اعتراف کردند که در قتل بیکو دست داشتند. آنان از کمیسیون حقیقت و مصالحه[۳] تقاضای عفو کردند. این کمیسیون برای التیام‌بخشی به گذشته و فراهم‌ساختن زمینه‌هایی برای آینده‌ای مسالمت‌آمیزتر در افریقای جنوبی تشکیل شده بود. دادخواست عفو باعث خشم خانوادۀ بیکو شد و بیوۀ او مشروعیت کمیسیون حقیقت و مصالحه را در دادگاه قانون اساسی مخدوش کرد. بیکو در ۱۹۶۸ سازمان دانشجویان افریقای جنوبی[۴] را بنا نهاد و از بنیاد‌گذاران کنوانسیون مردم سیاه‌پوست[۵] (۱۹۷۲) بود که جنبش خودآگاهی سیاهان نیز خوانده می‌شد. هدف این جنبش رادیکال دانشجویی پرورش غرور سیاهان بود.