بگین، مناخیم (۱۹۱۳ـ۱۹۹۲)
بِگین، مِناخیم (۱۹۱۳ـ۱۹۹۲)
| مناخیم بگین | |
|---|---|
| زادروز |
لهستان ۱۹۱۳ م |
| درگذشت | ۱۹۹۲ م |
| ملیت | اسراییلی |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
| جوایز و افتخارات | جایزه صلح نوبل(مشترکا) |
نخست‌وزیر اسبق رژیم صهیونیستی، از معروف‌ترین چهره‌های افراطی صهیونیست. از ۱۹۴۲ رهبر سازمان افراطی و تروریستی ایرگون زوای لئومی (انجمن ملی نظامی)[۱] در فلسطین بود و فاجعۀ کشتار دیر یاسین ازجمله اقدامات تروریستی وی علیه ملت فلسطین بود. در مقام رهبر حزب لیکود[۲] نخست‌وزیر رژيم اشغالگر قدس شد (۱۹۷۷ـ۱۹۸۳). با همکاری و نظارت جیمی کارتر[۳]، رئیس‌جمهور وقت امریکا، با انور سادات[۴]، رئیس‌جمهور مصر، وارد مذاکراتی شد که به موافقت‌نامه‌های کمپ دیوید[۵] انجامید و بدین‌وسیله مهم‌ترین کشور عربی (مصر) را از صحنۀ مبارزه بیرون کرد. بگین و انور سادات به‌خاطر تلاش‌هایشان برای انعقاد پیمان صلح مصر و اسرائیل[۶]، جایزۀ صلح نوبل[۷] ۱۹۷۸ را مشترکاً دریافت کردند. در ۱۹۸۱ بگین یک دورۀ دیگر در انتخابات برنده شد. در ۱۹۸۲ برای نابودکردن سازمان آزادی‌بخش فلسطین به لبنان حمله کرد و کشتار و ویرانی فراوانی به‌بار آورد اما مقاومت شیعیان لبنان موجب تلفات بسیاری در ارتش صهيونيستي شد. وی که وضع جسمی نامناسبی داشت، در سپتامبر ۱۹۸۳ از سیاست کناره‌گیری کرد و بقیۀ عمر را در انزوا زیست. در برست لیتوسفک لهستان زاده شد. در ورشو[۸] حقوق خواند و با آغاز جنگ جهانی دوم به روسیه گریخت (۱۹۳۹). در مقام رهبر گروه ایرگون، عامل بمب‌گذاری در هتل کینگ دیوید[۹] بیت‌المقدس (اورشلیم) بود، که به کشته‌شدن بیش از ۱۰۰ نفر انجامید.