تباهی
تباهی (degeneration)
(یا: انحطاط) در زیستشناسی، تغییر ساختار یا ترکیب شیمیایی یک بافت یا اندام، با اختلال در عملکرد طبیعی آن. تباهی چربی، تباهی بافتهای رشتهای[۱] (سیروز[۲])، و تجزیۀ مواد کانی استخوانی از آن جملهاند که همه در کهنسالی رخ میدهند. علل تباهی اغلب ناشناختهاند. غالباً وراثت در تباهی اندامها نقش دارد. تغییرات بافت رشتهای کلیه در نسلهای پیدرپی نمونهای از تباهی براثر وراثت است. تغذیۀ ناقص و تنش دایم در برخی اندامها ممکن است موجب تغییرات تباهیدهنده شوند. مصرف الکل موجب سیروز کبدی[۳]، و سل[۴] موجب تباهی ششها میشوند.