دالبکو، رناتو (۱۹۱۴)
دالْبِکو، رِناتو (۱۹۱۴- ۲۰۱۲م)(Dulbecco, Renato)
| رناتو دالبکو Renato Dulbecco | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۱۴م |
| درگذشت | ۲۰۱۲م |
| ملیت | ایتالیایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | پزشکی در تورینو |
| شغل و تخصص اصلی | زیست شناس |
| گروه مقاله | پزشکی، زیست شناسی |
| جوایز و افتخارات | جایزه نوبل پزشکی (مشترک با با دیوید بالتیمور و هوارد تمین) |
زیست‌شناس ایتالیایی. در ۱۹۷۵، با دیوید بالتیمور[۱] و هوارد تمین[۲] به سبب تحقیق دربارۀ آثار متقابل ویروس‌های تومورزا[۳] و مادۀ وراثتی[۴] یاخته‌ها به جایزۀ نوبل پزشکی دست یافت. تحقیقات آنان براساس خواص سرطان‌زایی ژن‌های پاپوواویروس[۵]ها صورت گرفت. پاپوواویروس نوعی ویروس با دی اِن اِی حلقوی[۶] است که وارد دی ان اِیِ یاختۀ میزبان می‌شود و دودمانی از یاخته‌های ویروس‌دار ایجاد می‌کند. دالبکو اساس مولکولی سرطان‌زایی بعضی از ویروس‌ها، یعنی پاپوواویروسها، و مخصوصاً پولیوما[۷] و اِس‌وی ۴۰[۸] را توصیف کرد. پاپوواویروسها در بعضی از کشت‌های یاخته‌ای باعث حالتی شبه‌سرطانی، با نام دگرگونی[۹] یاخته‌ای، می‌شوند. علت اصلی ایجاد دگرگونی پادگن تی[۱۰] است که باعث ایجاد تغییر در بیان ژن‌ها در دودمان یاخته‌های دگرگون یافته می‌شود. چنانچه ویروس‌ها تکثیر شوند، و سلول را در محیط کشتِ خود ازبین ببرند، نمی‌توانند دی ان ای خود را در سلول ادغام کنند. دالبکو در کاتانزارو[۱۱] زاده شد. در تورینو[۱۲] پزشکی خواند و در جنگ دوم جهانی به جنبش مقاومت پیوست. در ۱۹۴۷، به امریکا مهاجرت کرد و پس از عهده‌داری چند منصب دانشگاهی در این کشور، برای عهده‌دارشدن سمت معاونت آزمایشگاه‌های صندوق سلطنتیِ تحقیق در زمینۀ سرطان[۱۳] به انگلستان رفت. سرانجام، در ۱۹۷۷، برای کار در مؤسسۀ سالک[۱۴] در کالیفرنیا[۱۵] ساکن شد.