دومینیکا، جمهوری
دومینیکا، جمهوری (Dominica)
| دومینیکا، جمهوری | |
|---|---|
| نام فارسی | جمهوری دومینیکا |
| نام لاتین | Dominica |
| نظام سیاسی | جمهوری چندحزبی با یک مجلس قانون‌گذاری |
| جمعیت | ۶۸هزار نفر |
| موقعیت | در حاشیۀ شرقی دریای کارائیب |
| پایتخت | روزو |
| تراکم نسبی (نفر در کیلومتر مربع) | ۹۰.۶ |
| زبان | انگلیسی |
| دین | مسیحیت |
| مساحت (کیلومتر مربع) | ۷۵۰ |
موقعیت. جمهوری مستقل دومینیکا در جزایر هند غربی، در حاشیۀ شرقی دریای کارائیب، میان جزایر گوادِلوپ[۱] و مارتینیک[۲] واقع است. این کشور ۷۵۰ کیلومتر مربع مساحت دارد و پایتخت آن شهر روزو[۳] است.
سیمای طبیعی. کشور دومینیکا جزیره‌ای است در آنتیل‌های کوچک و بخشی از جزایر ویندوارد[۴] است. درازای این جزیره از شمال به جنوب ۴۷ کیلومتر و پهنای متوسط آن از شرق به غرب ۲۶ کیلومتر است. دومینیکا سرزمینی کوهستانی است و بلندترین نقطۀ آن به نام کوه مورن دیا بلوتن[۵]، ۱,۴۴۷ متر ارتفاع دارد. چشمه‌های آب گرمی که از کوه‌های این سرزمین به خارج می‌تراوند، حکایت از منشأ آتشفشانی آن دارد. کوه‌های پوشیده از جنگل‌های زیبا و انبوه آن پناهگاه و زیستگاه حیات وحش است و پارک ملی مورن تروا پیتونس[۶] انواع جانداران آن نواحی را در خود جا داده و یکی از جالب‌ترین نواحی گردشگری جهان را به‌وجود آورده است. رودخانه‌های کوتاه و آبشارهای زیبای چندی در این کشور وجود دارند که مهم‌ترین رودهای آن عبارت‌اند از روزو، لایو[۷]، و تولامان[۸]. اقلیم دومینیکا گرم و مرطوب و پرباران است و بهترین فصل سال و مطبوع‌ترین هوای آن مربوط به زمستان است و ماه‌های خرداد تا شهریور فصل بارندگی‌های آن است و از وقوع توفندهای وحشتناک این سرزمین خبر می‌دهد. میزان بارندگی در نواحی ساحلی این کشور ۱,۷۵۰ میلی‌متر است و در ارتفاعات گاه به ۶,۲۵۰ میلی‌متر می‌رسد.
اقتصاد. ۲۶ درصد از نیروی کار دومینیکا به کشاورزی اشتغال دارند و موز، گریپ‌فروت، مرکبات، و نارگیل از محصولات صادراتی آن است. پرورش دام به‌ویژه خوک، گوسفند، و بز بخشی از فعالیت‌های اقتصادی این کشور را تشکیل می‌دهد و صابون، پوشاک، شوینده‌ها، کفش، آب معدنی، آب میوه، شمع، رنگ و مونتاژ وسایل الکترونیکی از فعالیت‌های صنعتی آن محسوب می‌شوند.
حکومت و سیاست. نوع حکومت کشور دومینیکا، جمهوری چندحزبی با یک مجلس قانون‌گذاری است. رئیس‌جمهور، عالی‌ترین مقام کشور است و اعضای مجلس ملی او را برای یک دورۀ ۵ساله انتخاب می‌کنند. اعضای مجلس ملی ۲۱ نفرند که نُه نفر از آن‌ها را رئیس‌جمهور منصوب می‌کند و دیگر اعضای آن را مردم هر پنج سال یک‌بار برمی‌گزینند.
مردم و تاریخ. جمعیت دومینیکا حدود ۶۸هزار نفر است (۲۰۱۰) و تراکم نسبی آن به ۹۰.۶ نفر در کیلومتر مربع می‌رسد. مقایسۀ آمار سال‌های اخیر حاکی از رشد منفی جمعیت این کشور است که علت آن مهاجرت مردم به خارج از کشور برای کسب‌وکار و رفاه و امنیت بیشتر بوده است. ۷۱ درصد مردم آن شهرنشین‌اند و پایتخت آن به‌تنهایی ۲۴هزار نفر جمعیت دارد. ۵۰ درصد از جمعیت دومینیکا زنان و ۵۰ درصد دیگر را مردان تشکیل می‌دهند و حدود ۹۰ درصد از جمعیت آن سیاهان افریقایی‌تبارند. در حدود ۷۷ درصد از آنان از آیین کاتولیک رومی پیروی می‌کنند و زبان رسمی آنان انگلیسی است. کریستوف کلمب روز یکشنبه ۳ نوامبر ۱۴۹۳م جزیرۀ دومینیکا را کشف کرد. پس از آن فرانسوی‌ها در آن‌جا ساکن شدند و به کشت‌وزرع پرداختند و آن را به یکی از قطب‌های اقتصادی کارائیب مبدل کردند. اندکی بعد انگلیسی‌ها پا در میدان رقابت گذاردند و دومینیکا را به صحنۀ مبارزه انگلیس و فرانسه بدل کردند. پس از سال‌ها کشمکش و زدوخورد، سرانجام انگلیسی‌ها پیروز شدند و رقیبان فرانسوی را از آن سرزمین بیرون راندند و کنترل دومینیکا را به‌دست گرفتند. دومینیکا در ۱۹۶۷ به خودمختاری داخلی نایل آمد و در ۳ نوامبر ۱۹۷۸، درست ۴۸۵ سال پس از ورود کریستوف کلمب، استقلال کامل خود را به‌دست آورد و در همان سال به عضویت جامعۀ مشترک‌المنافع، و سازمان ملل متحد پذیرفته شد.