دونیتستی، گایتانو (۱۷۹۷ـ۱۸۴۸)
دونیتْسِتی، گائِتانو (۱۷۹۷ـ۱۸۴۸)(Donizetti, Gaetano)
| گایتانو دونیتستی Gaetano Donizetti | |
|---|---|
| زادروز |
۱۷۹۷م |
| درگذشت | ۱۸۴۸م |
| ملیت | ایتالیایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در برگامو و لیچیو فیلارمونیکو در بولونیا |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ ساز |
| آثار | لوکرتسیا بورجا (۱۸۳۳)؛ لوچیا دی لامرمور (۱۸۳۵)؛ دختر سرهنگ (۱۸۳۵) |
| گروه مقاله | موسیقی |
آهنگ‌ساز ایتالیایی. بیش از ۶۰ اپرا آفرید، ازجمله آثار اوست: لوکرِتسیا بورجا[۱] (۱۸۳۳)، لوچیا دی لامِّرمور[۲] (۱۸۳۵)، دختر سرهنگ[۳] (۱۸۳۵)، محبوبه[۴] (۱۸۴۰)، و دون پاسکواله[۵] (۱۸۴۳). این اپراها نشان از نفوذ روسّینی[۶] و بلّینی[۷] دارند، و خصوصیت ویژه‌شان جریانی از ملودی‌های بیانگرانه است. دونیتستی در برگامو[۸] و لیچِئو فیلارمونیکو[۹] در بولونیا تحصیل کرد. برای فرار از سلطۀ پدرش وارد ارتش شد و در ۱۸۱۸ در ونیز نخستین اپرای خود، اِنریکو اهل بورگونیا[۱۰]، را به‌روی صحنه برد. اپرایی که نام او را پرآوازه ساخت، آنّا بولنا[۱۱] نام داشت که در ۱۸۳۰ در میلان بهاجرا درآمد، البته او تا آن هنگام بیش از ۳۰ اپرا نوشته بود. در نوشتن اپراهای جدی چیره‌دست بود، و نبوغ خود را در آفرینش ملودی و استادی‌اش را در ساخت گروه‌خوانیِ نمایشی بهاجرا می‌گذاشت، و در زمینۀ اپراکمیک[۱۲] نیز استاد بود، و آثاری همچون دختر سرهنگ، اکسیر عشق[۱۳] (۱۸۳۲)، و دون پاسکواله داشت. نخستین اجراهای خوب این آثار با خوانندگان بزرگی همچون جودیتّا گریزی[۱۴] و لوئیجی لابلاش[۱۵] انجام پذیرفت؛ در دوران معاصر، خوانندگانی همچون ماریا کالاس[۱۶]، جوون ساترلند[۱۷]، و مونسرات کابایه[۱۸] شنوندگان جدیدی برای آثار او، خصوصاً اپراهای جدی فراموش‌شده‌اش، فراهم آوردند.