دیکانستراکشنیسم
دیکانْسْتراکشِنیسم (Deconstructionism)
در معماری، سبکی که با ازهم‌گسیختن عناصر معمول ساختمان، مانند کف، دیوار و سقف، حسی از بی‌انسجامی و تحرک در فرم و فضا را القا می‌کند. این سبک که بن‌مایۀ مدرنیستی دارد، از خوش‌بینی هنرمندان پیشتاز شوروی[۱] در دهۀ ۱۹۲۰ تأثیر می‌گیرد. ازجمله پیروان آن عبارت‌اند از زاها حدید[۲] در انگلستان، فرانک گه‌ری[۳] و پیتر آیزنمن[۴] در امریکا، و کوپ هیملبو[۵] در اتریش.