سونگ، سلسله (قرون ۱۰ـ۱۳م)
سونْگ، سلسلۀ (قرون ۱۰ـ۱۳م)(Song dynasty)
خاندان سلطنتی چین از ۹۶۰ تا ۱۲۷۹م، این سلسله را سردار شمالی تایزو یا ژائو کوانگ‌یین[۱] (۹۲۸ـ۹۷۶م) بنیاد نهاد. معمولاً بین عصر سونگ شمالی (۹۶۰ـ۱۱۲۶م) با پایتختی کایفنگ[۲]، و دورۀ سونگ جنوبی (۱۱۲۷ـ۱۲۷۹م) با پایتختی هانگجو[۳] (هانگ‌چو) تمایز قائل می‌شوند. این سلسله دارای حکومتی با‌ثبات با تشکیلات اداری بسیار متمرکز بود، و سرانجام با هجوم مغول‌ها سرنگون شد. در دورۀ سونگ، چین در فنونی مانند کشتی‌سازی، ساخت سلاح‌های آتشین، ساعت‌سازی و استفاده از قطب‌نما بسیار پیشرفته‌تر از اروپا بود. این دوره شاهد شکوفایی نقاشی، شاعری و سفالگری، و همچنین رشد و توسعۀ اقتصادی به‌ویژه در ناحیۀ برنج‌خیز جنوب‌شرقی، بود. شمال شرقی چین مستقل از سونگ باقی‌ماند و سلسله‌های لیائو[۴] و جین[۵] بر آن فرمان می‌راندند.