سه گانه خدایان

سه‌گانۀ خدایان (triad)
در ادیان و اساطیر، مجموعۀ سه خدای مرتبط با یکدیگر. سه‌گانۀ هندوها، موسوم به تریمورتی، مرکب از برهما، ویشنو و شیوا است؛ تثلیث مسیحیان از پدر، پسر و روح‌القدس تشکیل می‌شود. سه‌گانه‌ها در بسیاری از نظام‌های عقیدتی ملاحظه می‌شوند. سومری‌ها نیز مثلثی متشکل از آنا، انلیل، و اِنکی داشتند. آنو، خدای آسمان، بل، خدای زمین، و اِئا، خدای هاویه، که جهان را میان خود تقسیم کرده بودند، خدایان سه‌گانۀ بابِل را تشکیل می‌دادند. در اساطیر یونان باستان، زئوس، پوسیدون و پلوتو خدایان سه‌گانه بودند. در ژاپن، آمیدا بودا غالباً همراه کوانُن و سئی‌شی است. مصریان باستان خدایانشان را در گروه‌های سه‌تایی و نُه‌تایی قرار می‌دادند. گروه سه‌گانۀ هر منطقه معمولاً از یک خدا، یک الهه و فرزندشان تشکیل می‌شد و از آن‌جا که این خدایان فانی بودند، پسرانشان جای آنان را می‌گرفتند و دقیقاً همتای آن‌ها به‌شمار می‌آمدند. در مرکز معبدی دائوئیستی سه شمایل، به نشانۀ تجلی سه‌گانۀ تائو، دیده می‌شود: دا ئی (وحدت بزرگ)، لینگ بائو (ذات آسمانی) و دائو دِ تیان زون (ذات بشری).

 

---