رامکورف، هاینریش دانیل (۱۸۷۷ـ۱۸۰۳)
رامْکورْف، هاینریش دانیِل (۱۸۷۷ـ۱۸۰۳)(Ruhmkorff, Heinrich Daniel)
| هاینریش دانیل رامکورف Heinrich Daniel Ruhmkorff | |
|---|---|
| زادروز |
هانوور ۱۸۷۷م |
| درگذشت | ۱۸۰۳م |
| ملیت | فرانسوی |
| شغل و تخصص اصلی | مخترع |
| گروه مقاله | فناوری و صنایع |
| جوایز و افتخارات | اختراع سیم پیچ القایی رامکورف (۱۸۵۱)؛ اختراع باتری ترموالکتریکی (۱۸۴۴) |
سازندۀ فرانسوی اسباب‌های دقیق، زادۀ آلمان. سیم‌پیچ القایی[۱] رامکورف را اختراع کرد (۱۸۵۱). این پیچک نوعی ترانسفورماتور[۲] جریان مستقیم[۳] بود که ورودی ولتاژپایین را به خروجی ولتاژبالا تبدیل می‌کرد. در هانوور[۴] زاده شد. در ۱۸۱۹، به پاریس رفت و در آزمایشگاه فیزیک‌دانی با نام شارل شوالیه[۵] (۱۸۰۴ـ۱۸۵۰)، به دربانی مشغول و به وسایل برقی علاقه‌مند شد. بسیار زود به ساخت اسباب‌های علمی مشغول شد. در ۱۸۴۰، کارگاهی تأسیس کرد و سرانجام، به‌واسطۀ دستگاه‌های علمی خود در سراسر اروپا شهرت یافت. نخستین اختراع نظرگیرش باتری ترموالکتریکی بود (۱۸۴۴). اصول کار سیم‌پیچ القایی را مایکل فارادی[۶]، دانشمند انگلیسی، در ۱۸۳۱ شرح داده بود. سیم‌پیچ القایی رامکورف متشکل از استوانه‌ای مرکزی از جنس آهن نرم بود که دو سیم‌پیچ ساخته‌شده از سیم عایق‌دار روی آن پیچیده بودند: سیم‌پیچ اولیۀ داخلی فقط از چند دور سیم مسی نسبتاً ضخیم، و سیم‌پیچ ثانویۀ خارجی از چندین دور سیم مسی نازک‌تر تشکیل می‌شد. وسیلۀ قطع و وصلی خودکار جریان را در سیم‌پیچ اولیه قطع و وصل می‌کرد و درنتیجه، ولتاژ بالای منقطعی در سیم‌پیچ ثانویه القا می‌شد.