ژوپیتر

ژوپیتِر (Jupiter)

(یا: جوو؛ در لاتین دیوویس پاتر به معنی پدر آسمان) در اساطیر روم، خدای اعظم، همتای زئوس در اساطیر یونان، فرزند ساتورن و اُپْس و همسر یونو، خواهرش. مقر فرمانروایی او کوه المپ بود. بعضی از القابش عبارت بودند از فولگور (صاعقه انداز)، تونانس (رعدآفرین)، اینویکتوس (حمایت‌کننده در جنگ) و تریومفاتور ( پیروزی‌بخش). معبد اصلی او روی تپۀ کاپیتولین در رم قرار داشت و سرداران فاتح طی مراسمی باشکوه در آن حضور می‌یافتند. کنسول‌هایی که عهده‌دار منصبی می‌شدند از او در مقام حامی مخصوص رم تجلیل می‌کردند. ژوپیتر امور انسان‌ها را تعیین می‌کرد و مقدرات تعیین‌شدۀ آنان را پیشاپیش می‌دید و آینده را به کمک پرواز پرندگان و نشانه‌های دیگر به زمینیان نشان می‌داد؛ از این‌رو پیش از آغاز کارهای مهم انسان‌ها از او و همچنین از یانوس، خدای سرآغازها، یاری می‌طلبیدند. ژوپیتر را نگهبان قانون و حامی عدالت و تقوا نیز می‌دانستند. سفید، رنگ مقدس او بود و به همین سبب حیوانات سفید را برایش قربانی می‌کردند، ارابه‌اش را چهار اسب سفید می‌کشیدند، کاهنانش، موسوم به فلامن، کلاه سفید برسر می‌گذاشتند و کنسول‌های رومی نیز در مراسم معارفه جامۀ سفید برتن می‌کردند.

 

---