سیکریچ، شاکر (۱۸۹۳ـ۱۹۶۶)
سیکِریچ، شاکِر (۱۸۹۳ـ۱۹۶۶)(Sikerich, Shaker)
شاکِر سیکِریچ Shsker Sikerich | |
---|---|
زادروز |
1893م |
درگذشت | 1966م |
ملیت | بوسنیایی |
تحصیلات و محل تحصیل | دکترای خاورشناسی از دانشگاه بوداپست |
شغل و تخصص اصلی | خاورشناس |
آثار | زندگینامۀ امام محمد غزالی (1925) |
گروه مقاله | خاورشناسی |
خاورشناس بوسنیایی. تحصیلات مقدماتی را در زادگاهش سارایوو به انجام رسانید و سپس در رشتۀ خاورشناسی از دانشگاه بوداپست دانشنامۀ دکتری گرفت (۱۹۲۳). استاد دانشکدۀ الهیات سارایوو (۱۹۳۷)، رئیس همان دانشکده (۱۹۳۷ـ۱۹۴۵) و استاد زبانهای فارسی و عربی در دانشکدۀ ادبیات سارایوو (۱۹۵۰ـ۱۹۶۶) بود. ۳۰ سال در مدرسۀ اسلامی غازی خسروبیگ زبانهای عربی و ترکی تدریس کرد. یکچند رئیس سازمان خیریۀ «مرحمت» و عضو اتحادیۀ «علماءالهدایه» بود. در ۱۹۶۶ برای شرکت در کنگرۀ ایرانشناسان جهان به تهران سفر کرد. از آثارش: زندگینامۀ امام محمد غزالی (۱۹۲۵)؛ دستور زبان عربی؛ تکایا و طرق درویشی در بوسنی (بوداپست، ۱۹۲۳)؛ تکایای شهر سارایوو در آغاز قرن بیستم؛لالهزار فارسی (۱۹۵۵)؛ منتخباتی از ادبیات فارسی (۱۹۵۴)؛ قصّههای شرقی که ترجمۀ ۴۹ حکایت از گلستان و هفده قصّه از منابع دیگر فارسی است (زاگرب، ۱۹۶۲)؛ دستور زبان فارسی (۱۹۵۱).