راول ، موریس (۱۸۷۵ـ۱۹۳۷)

راوِل‌، موریس‌ (۱۸۷۵ـ۱۹۳۷)(Ravel, Maurice)

موریس راول Maurice Ravel
زادروز	۱۸۷۵م
درگذشت	۱۹۳۷م
ملیت	فرانسوی
شغل و تخصص اصلی	آهنگ ساز
شغل و تخصص های دیگر	پیانونواز
آثار	پاوان برای شاهزاده خانم فقید (۱۸۹۹)؛ فواره (۱۹۰۱)؛ اپرای کودک و جادوگران (۱۹۲۴)
گروه مقاله	موسیقی
جوایز و افتخارات	دریافت دکترای افتخاری از دانشگاه آکسفورد

راوِل‌، موريس‌

 

آهنگ‌ساز و پیانو‌نواز فرانسوی. از مشخصه‌های آثارش، هوس‌انگیزی، هارمونیک‌های غریب، و جلوه‌های ارکستری گیج‌کننده را می‌توان برشمرد. اپرایکودک و جادوگران (۱۹۲۴) او دربردارندۀ بیشتر سبک‌های گوناگونی است که در دوران‌های مختلف بر وی تأثیر گذاشتند. از دیگر آثار اوست: قطعه‌هایی برای پیانو مانند پاوان برای شاهزاده‌خانم فقید (۱۸۹۹)، فواره (۱۹۰۱)، و باله‌های دافنیس و کلوئه (۱۹۱۲) و بولِرو (۱۹۲۸). راول از پدری سوئیسی و مادری از تبار باسک بود؛ آن دو همان سالی که راول به‌دنیا آمد به پاریس نقل‌مکان کردند. پس از تعلیمِ مقدماتی در ۱۸۸۹، وارد کنسرواتوار شد. در ۱۸۹۹ اوورتور شهرزاد (بی‌ارتباط با مجموعه ترانه‌‌ای که بعدها ساخت) و پاوان برای یک شاهزاده‌خانم فقید او در قالب روایت پیانویی توسط انجمن ملی موسیقی اجرا شد. دو قطعه از بهترین آثار راول، کوآرتت زهی (۱۹۰۳) و قطعه‌ای برای پیانوی آینه‌ها (۱۹۰۵) درخور ذکرند. در این قطعه‌ها، و آثار دیگر، دِینْ راول به امپرسیونیست‌ها و نیز تمرکز بر جزئیات آشکار است. در ۱۹۰۸ با گاسپار شب، معیار تازه‌ای برای ساخت موسیقی پیانو پدید آورد. نخستین موفقیت بزرگ فراگیرش در ۱۹۱۱ با اجرای ساعت اسپانیایی در اپرا کمیک حاصل شد و موفقیت دوم در ۱۹۱۲ به‌دست آمد که گروه بالۀ روس دیاگیلف، اثر دافنیس و کلوئه را اجرا کرد. پس از جنگ جهانی اول، آثاری بسیار موفق مانند لا والس، تجسم یک مجلس رقص وینی در روزگار زوال یک دورۀ تاریخی، قطعۀ نئوکلاسیک آرامگاه کوپرن، و... را خلق کرد. دربارۀ‌ اثرش بولرو با تحقیر می‌گفت: «حتی یک نت موسیقی در آن نیست»، اما از موفقیت گسترده آن خوشحال بود. از آخرین آثار بزرگ او، به کنسرتوی پیانو در سل و کنسرتوی پیانو برای دست چپ می‌توان اشاره کرد. در ۱۹۲۸ از دانشگاه آکسفورد دکترای افتخاری گرفت. در ۱۹۳۳ پس از یک عمل جراحی مغز درگذشت.

 

---