شارکو، ژان مارتن (۱۸۲۵ـ۱۸۹۳)
شارْکو، ژان مارتَن (۱۸۲۵ـ۱۸۹۳)(Charcot, Jean-Martin)
عصب‌شناس[۱] فرانسوی. هیستری[۲]، اسکلروز[۳]، آتاکسی حرکتی[۴]، و بیماری‌های ناشی از کهولت سن[۵] را بررسی کرد. زیگموند فروید[۶]، بنیادگذار روان‌پزشکی، از شاگردان او بود. شارکو از تأثیرگذارترین عصب‌شناس‌های عصر خود بود. او در جلسات عمومی درس هفتگی‌اش، زنان هیستریک را به‌نمایش می‌گذاشت که با استقبال عموم روبه‌رو شد. رابطۀ بین هیستری و پدیده‌های مربوط به خواب مصنوعی هم برای او جالب بود. در پاریس زاده شد. در همین شهر درس خواند و همان‌جا، در بیمارستان سالپِتریئِر[۷]، به‌کار مشغول شد. اعتقاد داشت همۀ بیماری‌های روانی از قوانین طبیعی پیروی می‌کنند و نحوۀ ارتباط بعضی از این بیماری‌ها را با تغییرات فیزیکی مغز بررسی کرد. نتیجۀ مطالعاتش را در مجموعه مقالاتی چاپ کرد.