رفتارشناسی جانوری

رفتارشناسی جانوری (ethology)

مطالعۀ تطبیقی رفتار جانور در محیط طبیعی آن. رفتارشناسی جانوری مرتبط است با ساز و کارهای علمی (انگیزش‌هایی که ظهور رفتار را سبب می‌شوند و نیز سازوکارهای فیزیولوژیکی که آن رفتار را کنترل می‌کنند) و نیز با ظهور رفتار، کارکرد آن، و تاریخ تکاملی آن. در دهۀ ۱۹۳۰ کُنراد لورنتس و کارل فون فریش نقشی پیش‌گام در این علم داشتند و در ۱۹۳۷،‌ به‌همراه نیکلاس تینبرگن برندۀ جایزۀ نوبل شدند. رفتارشناسان معتقدند که معنای یک رفتار جانوری را فقط در بستر و زمینۀ طبیعی این رفتار می‌توان درک کرد و بر اهمیت پژوهش‌های میدانی و چشم‌اندازی تکاملی تأکید می‌کنند. از شاخه‌‌های منشعب رفتارشناسی جانوری علم زیست‌شناسی اجتماعی، یعنی مطالعۀ کارکرد تکاملی رفتار اجتماعی، است.

 

---