ساکس هورن
ساکْسْ‌هورْن (saxhorn)
خانواده‌ای از سازهای بادی برنجی که با دریچه (والو) نواخته می‌شوند. در ۱۸۴۵، آدولف ساکس[۱] بلژیکی (۱۸۱۴ـ۱۸۹۴) آن را ابداع کرد. این ساز دهانه‌ای فنجانی دارد و در قالب هفت زیرایی (زیر و بم) مختلف ساخته می‌شود، که روی‌هم‌رفته گستره‌ای حدود پنج اکتاو را دربر می‌گیرند: سوپرانو در می‌بمل، آلتو در سی‌بمل (هر دو فلوگلهورن نیز نامیده می‌شوند)، تنور در می‌بمل، باریتون در سی‌بمل (هر دو آلتهورن نیز نامیده می‌شوند)، باس در سی‌بمل (اِئوفُنیوم)، باس توبا در می‌بمل (بُمباردُن)، و کنترباس در سی‌بمل. این سازها به‌ندرت در ارکستر استفاده می‌شوند، اما معمولاً از اجزای دایمی ارکسترهای نظامی و برنجی‌اند.
- ↑ Adolphe Sax