سامنر، ویلیام (۱۸۴۰ـ۱۹۱۰)

سامْنِر، ویلیام (۱۸۴۰ـ۱۹۱۰)(Sumner, William)

جامعه‌شناس و اقتصاددان امریکایی. از ۱۸۷۲ تا ۱۹۰۹ استاد علوم اجتماعی و سیاسی دانشگاه ییل بود. در اقتصاد از هواداران پرشور تئوری آزادی اقتصادی بود و به‌شدت با مداخلۀ حکومت در عملکرد طبیعی اقتصاد مخالفت می‌ورزید. همچنین، اعتقاد به آزادی‌های فردی و نابرابری ذاتی افراد بشر داشت. اساساً رقابت بر سر مالکیت و کسب منزلت اجتماعی را از عوامل مؤثر در حذف افرادی که به درستی با شرایط تطابق نیافته‌اند، حفاظت از سلامت نژادی و قوت‌یافتن فرهنگ می‌دانست. با این که تحقق دولت رفاه را پیش‌بینی کرده بود، چون فقر فقرا را ناشی از دون‌پایگی ذاتی ایشان می‌دانست، با هرگونه اصلاحات از بالا مخالف بود؛ چراکه فشار ترقی اقتصادی را بر دوش طبقۀ متوسط می‌انداخت. سامنر، در مقام جامعه‌شناس، معتقد بود که عرف و عادات مردم به سادگی قابل تغییر نیستند. همچنین، اصطلاح قوم‌مداری را، که امروزه کاربرد فراوانی یافته است، برای توضیح ایستارهای غالب در یک گروه، که آن را از دیگر گروه‌ها متمایز می‌کند، وضع کرد. ازجملۀ آثار مهم وی عبارت‌اند از عرف و عادت (۱۹۰۷)، و کتاب حجیم و ناتمام علم‌الاجتماع با مشارکت آلبرت کِلِر که ۴ جلد آن تا ۱۹۲۷ به انتشار رسید.

 

---