کران بالا
کَرانِ بالا (upper bound)
عددی ناکمتر از هر عدد در مجموعۀ مفروضی از اعداد. در اندازه‌گیری‌ها، منظور از کران بالا بیشترین مقداری است که ممکن است به‌دست آید. مثلاً، اگر اندازۀ یک طول تا یک رقم اعشار برابر با ۳.۴ سانتی‌متر باشد، کران بالای آن تا دو رقم اعشار برابر ۳.۴۵ سانتی‌متر است. کوچک‌ترین کران بالا را در ریاضیات سوپریمم[۱] یا زبرینه هم می‌نامند. زبرینه ممکن است بزرگ‌ترین عضو مجموعه یا کوچک‌ترین عددی باشد که از هر عضو مجموعه بزرگ‌تر است. اگر زبرینه متعلق به مجموعه نباشد، مقدار حدی[۲] آن را در نظر می‌گیرند. مثلاً عدد ۳/۱ کوچک‌ترین کران بالای مجموعۀ {... ،۰.۳۳۳ ،۰.۳۳ ،۰.۳}، و نیز نقطۀ انباشتگی[۳] یا حدی آن است.