سلاح هوشمند
سلاح هوشمند (smart weapon)
بمب یا موشک برنامه‌پذیر قابل تنظیم و برنامه‌ریزی. با فنّاوری لیزری، فنّاوری هدف‌یابی یا هدایت تلویزیونی، و یا فنّاوری تطابق پیمایش تراز زمین (ترکام)[۱] می‌توان آن را به‌سوی هدف هدایت کرد. سلاح هوشمند برای نابودی هدف بیشتر بر هدف‌یابی بسیار دقیق خود متّکی است تا بر اندازۀ کلاهکش. برخی از انواع آن‌ها عبارت‌اند از موشک کروز (تام‌هاوک[۲])، گلوله‌های توپ با هدایت لیزری (کاپرهد[۳])، بمب‌های هدایت‌شوندۀ لیزری، و موشک‌های کوتاه‌بُرد با کنترل تلویزیونی (اسلم[۴]). سلاح‌های هوشمند نخستین‌بار در جنگ خلیج فارس در ۱۹۹۱ به‌کار برده شد؛ البته فقط سه درصد از کل بمب‌ها یا موشک‌های شلیک‌شده در این جنگ هوشمند بودند و از این سه درصد نیز حدود ۵۰ تا ۷۰ درصد به هدف‌ها اصابت کرد، که از لحاظ دقت هدف‌گیری درصد بالایی محسوب می‌شود.